De Wereldraad van Kerken

Kerk en Vrede heeft zich altijd verbonden geweten met de oecumene wereldwijd. Binnen die oecumene is in de loop der tijden intensief nagedacht over de vragen rond oorlog en vrede. Dit denken kreeg zijn uitdrukking in allerlei officiële documenten van de Wereldraad van kerken. Lees verder

 

 

 

 

 

De Wereldraad van Kerken over oorlog en vrede


In de Wereldraad van Kerken (WCC), opgericht in 1948 in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, heeft zich in de loop der jaren het denken over oorlog en vrede steeds verder ontwikkeld. Als een gemeenschap van 352 lidkerken die meer dan 580 miljoen christenen wereldwijd vertegenwoordigen, heeft de Wereldraad van Kerken een belangrijke stem gehad in de wereldwijde dialoog over vrede, gerechtigheid en verzoening.

 


Verschuiving van "Just War" naar "Just Peace" 


Een van de meest opvallende ontwikkelingen in het denken van de Wereldraad van Kerken is de geleidelijke verschuiving van de traditionele theorie van de "rechtvaardige oorlog" naar het concept van "rechtvaardige vrede". Deze overgang werd vooral duidelijk in de jaren 1990 en vroege jaren 2000 na het einde van de Koude Oorlog. De Harare Assembly van de Wereldraad van Kerken in 1998 en het daaropvolgende The Decade to Overcome Violence (2001-2010) markeerden beslissende momenten in deze evolutie. De "rechtvaardige vrede"-benadering legt de nadruk op conflictpreventie, geweldloze oplossing en verzoening in plaats van het vaststellen van criteria voor gerechtvaardigde militaire actie. Hiermee week de Wereldraad af van de eeuwenoude christelijke traditie waarin het erom ging om aan te geven wanneer het voeren van een oorlog moreel aanvaardbaar zou zijn.

 


Conciliair Proces: voor gerechtigheid, vrede en heelheid van de schepping


Deze ontwikkeling was ook nauw verbonden met zg. Conciliair Proces dat in de loop van de 80-er jaren begon. Het conciliair proces ontstond uit groeiende bezorgdheid binnen de wereldwijde kerkengemeenschap over mondiale uitdagingen zoals:

- De Koude Oorlog en nucleaire bewapening
- Toenemende sociale ongelijkheid en economisch onrecht
- Milieucrisis

De term "conciliair" verwijst naar de traditie van kerkelijke concilies - vergaderingen waar kerken samenkomen om gezamenlijk standpunten in te nemen over belangrijke kwesties.
Belangrijke ontwikkelingen waren hierbij
- de Vancouver Assembly (1983): De Wereldraad van Kerken riep op tot een "conciliair proces van wederzijdse toewijding" rond gerechtigheid, vrede en de integriteit van de schepping
- Seoul Convocation (1990): Dit was het hoogtepunt van het proces, waar vertegenwoordigers van kerken wereldwijd samenkwamen om concrete toezeggingen te doen op deze drie gebieden.

Kernthema's
Het proces benadrukte de onderlinge verbondenheid van:

- Gerechtigheid: Bestrijding van armoede, racisme en sociale uitsluiting
- Vrede: Geweldloosheid, ontwapening en conflictoplossing
- Heelheid van de schepping: Milieubescherming en duurzaamheid

Na de jaren 1990 werd het conciliair proces geïntegreerd in de bredere oecumenische beweging. De thema's blijven centraal staan in het werk van de Wereldraad van Kerken en in vele nationale kerkelijke organisaties. Het heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van concepten zoals "rechtvaardige vrede" en heeft de basis gelegd voor hedendaagse kerkelijke betrokkenheid bij klimaatkwesties en sociale rechtvaardigheid.

Het proces wordt beschouwd als een mijlpaal in de moderne oecumene omdat het liet zien hoe kerken samen kunnen werken aan concrete wereldwijde uitdagingen, terwijl voorbij wordt gegaan aan mogelijke theologische verschillen.

 

International Ecumenical Peace Convocation (2011)

De International Ecumenical Peace Convocation (2011) in Kingston, Jamaica, was een mijlpaal in het vredeswerk van de Wereldraad van Kerken. Deze bijeenkomst in Kingston kende haar hoogtepunt met het Decade to Overcome Violence-initiatief en produceerde de "Oecumenische oproep tot rechtvaardige vrede". Het laatste verwoordde een alomvattende visie op vrede die het volgende omvat: 

• Vrede in de gemeenschap (aanpak van interpersoonlijk geweld) 

• Vrede met de aarde (milieurechtvaardigheid) 

• Vrede op de markt (economische rechtvaardigheid) 

• Vrede tussen de volkeren (zich verzetten tegen oorlog en bevordering van ontwapening) 

Deze benadering erkende dat duurzame vrede het aanpakken van structureel geweld en systemisch onrecht vereist dat verder gaat dan alleen het voorkomen van gewapende conflicten.

 

 

Betrokken bij nucleaire ontwapening 


De Wereldraad van Kerken heeft in de loop van zijn geschiedenis een consistent standpunt ingenomen inzake kernbewapening, waarin wordt gepleit voor nucleaire ontwapening. Na de 10e vergadering in Busan (2013) intensiveerde de Wereldraad van Kerken haar pleidooi tegen kernwapens en steunde het Verdrag inzake het verbod op kernwapens dat in 2017 door de VN werd aangenomen. 

 


Reageren op regionale conflicten 


De Wereldraad van Kerken is actief betrokken geweest bij vredesprocessen in meerdere regionale conflicten. In het Midden-Oosten heeft het gepleit voor een tweestatenoplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict, terwijl het ook reageerde op oorlogen in Irak en Syrië. In Afrika heeft de Wereldraad van Kerken vredesinitiatieven gesteund in Soedan, Zuid-Soedan en de Democratische Republiek Congo, vaak via lokale kerkelijke verbanden. 


De 11e vergadering van de Wereldraad van Kerken in Karlsruhe, Duitsland (2022) ging in op de Russische invasie van Oekraïne, riep op tot dialoog en vreedzame oplossing en veroordeelde geweld tegen burgers. Deze situatie heeft geleid tot een hernieuwde theologische reflectie over het reageren op agressie en de grenzen van het pacifisme. 


Over de oorlog in Gaza legde het Centraal Comite van de Wereldraad in juni 2025 een scherpe verklaring af waarin het Israëlisch beleid “apartheid” wordt genoemd en opgeroepen wordt tot sancties.

 


Current Approach: Pilgrimage of Justice and Peace


Sinds 2013 heeft de Wereldraad van Kerken haar werk in het teken gezet van een "Pelgrimage van Gerechtigheid en Vrede", die kerken uitnodigt om samen op te trekken in solidariteit met gemarginaliseerde gemeenschappen die getroffen zijn door geweld en onrecht. Hierbij gaat het om verbondenheid, wederzijdse ondersteuning en inzet voor rechtvaardige structuren.

 


Uitdaging en kritiek 

Het vredeswerk van de Wereldraad van Kerken staat voor voortdurende uitdagingen. Lidkerken hebben verschillende theologische standpunten over oorlog en vrede, van pacifisme tot varianten van het denken over rechtvaardige oorlog. De organisatie is soms bekritiseerd vanwege politieke onevenwichtigheid bij het aanpakken van bepaalde conflicten, terwijl anderen constateren dat haar invloed beperkt is in een wereld waar religieuze stemmen als het gaat om vrede en veiligheid steeds meer worden gemarginaliseerd. Ondanks deze uitdagingen blijft de Wereldraad van Kerken zich ontwikkelen in zijn denken over oorlog en vrede, op zoek naar moreel leiderschap en praktisch getuigenis in een wereld die wordt geteisterd door gewelddadige conflicten, terwijl de zaak van een duurzame vrede steeds urgenter wordt.

 

o o o 

 

Belangrijke documenten en verklaringen


De Wereldraad van Kerken heeft verschillende invloedrijke documenten geproduceerd die het oecumenische denken over oorlog en vrede hebben bepaald:

 

"The Church and the International Order" (1946) - Al vóór de formele oprichting legt het voorlopige comité van de Wereldraad van Kerken de basis voor zijn vredesstandpunt en pleit het voor internationale samenwerking na de Tweede Wereldoorlog.

"Christians in the Technical and Social Revolutions of Our Time" (Geneve, 1966) - Dit document gaat verder dan de theorie van de rechtvaardige oorlog en beweegt zich in de richting van meer proactieve vredesopbouw.

"Violence, Nonviolence and the Struggle for Social Justice" (Bangkok, 1973) - Deze tekst legitimeert verzet tegen onrecht, waarbij de weg van de geweldloosheid de voorkeur heeft.
"Peace and Justice for All Creation" (Vancouver, 1983) - Dit document verbindt voor het eerst vrede met ecologische en economische rechtvaardigheid.

"The Ecumenical Call to Just Peace" (Genève, 2011) - Dit is misschien wel het meest uitgebreide vredesdocument van de Wereldraad van Kerken. https://www.oikoumene.org/sites/default/files/2022-06/ECJustPeace_English.pdf

"Statement on the Way of Just Peace" (Busan, 2013) - Dit document, dat tijdens de Assemblee van Busan werd aangenomen, versterkte de gerichtheid van de Wereldraad van Kerken op geweldloosheid en vredeseducatie.
https://www.oikoumene.org/sites/default/files/Document/PIC%2002_4%20ADOPTED%20Statement%20on%20the%20Way%20of%20Just%20Peace.pdf

Over "Pilgrimage of Justice and Peace" - Pelgrimage dient als een theologisch en praktisch kader voor het huidige vredeswerk van de Wereldraad van Kerken, waarbij de nadruk wordt gelegd op het onderweg zijn in verbondenheid en solidariteit.
Zie in 2014 An Invitation to the Pilgrimage of Justice and Peace Revised:
https://www.oikoumene.org/sites/default/files/Document/GEN05rev_APPROVED_InvitationPilgrimageJusticePeace.pdf
Zie in 2015
https://www.oikoumene.org/sites/default/files/Document/PreparingforPilgrimage_ParticipantGuide.pdf
Zie in 2016 
https://www.oikoumene.org/sites/default/files/Document/Pilgrimage2016_v2.pdf
Zie in 2018 Walking Together
https://www.oikoumene.org/sites/default/files/2025-05/Walking%20Together%20Web.pdf


"The Things that Make for Peace: Moving the world to Reconciliation and Unity" (Karlsruhe, 2022) - Deze verklaring van de 11e vergadering van de Assemblee in Karlsruhe gaat in op de oorlog in Oekraïne, ze verwoordt opnieuw het engagement van de Wereldraad van Kerken voor dialoog en vreedzame conflictoplossing en veroordeelt het lijden van burgers.
https://www.oikoumene.org/sites/default/files/2022-10/ADOPTED-PIC01.3rev-The-Things-That-Make-For-Peace-Moving-the-World-to-Reconciliation-and-Unity.pdf

 

"Seeking Justice and Peace for All in the Middle East" (Karlsruhe, 2022) - Dit document bevestigt het standpunt van de Wereldraad van Kerken over het Israëlisch-Palestijnse conflict, terwijl het ingaat op de bredere regionale dynamiek en oproept tot aanhoudende initiatieven voor vredesopbouw.
https://www.oikoumene.org/sites/default/files/2022-10/ADOPTED-PIC01.4rev-Seeking-Justice-and-Peace-for-All--in-the-Middle-East.pdf


"Unity Statement” (Karlsruhe, 2022) - Hoewel dit document de bredere bezorgdheid over de eenheid van de kerk behandelt, verbindt het expliciet de oecumenische eenheid met het streven naar vrede en geweldloze conflicttransformatie in een steeds meer gepolariseerde wereld.
https://www.oikoumene.org/sites/default/files/2022-09/A05rev1-Unity-Statement.pdf


Statement on Palestine and Israel: A Call to End Apartheid, Occupation, and Impunity in Palestine and Israel (Johannesburg, 2025)
https://www.oikoumene.org/resources/documents/statement-on-palestine-and-israel-a-call-to-end-apartheid-occupation-and-impunity-in-palestine-and-israel

Zie ook:

https://www.oikoumene.org/what-we-do/wcc-archives-and-library

 

 

 

 

 

Klap in

Nieuws

Kerstboodschap voorzitter IFOR

Van Zoughbi Zoughbi, de voorzitter van de IFOR (Internationale Fellowship of Reconciliation), ontving Kerk en Vrede (aangesloten bij de IFOR) een kerstboodschap.

Het slot daarvan luidt: "Mogen onze gebeden deze kerst tot verbintenissen worden en onze woorden tot steeds meer concrete daden. Mogen we elkaar in liefde omringen, de onderdrukten bijstaan en samen verdergaan op deze minder bewandelde weg naar een duurzame oplossing."

Hier vind je de gehele boodschap.

Lees verder
Alle seinen staan op rood voor Oekraïne

In de Volkskrant (de digitale editie) verscheen gisteren een ingezonden artikel van Henk Overbeek, Jolle Demmers, Tom Sauer: "Alle seinen staan op rood voor Oekraïne".

'Europa lijkt in een spiraal van de dood terechtgekomen te zijn. Het stoppen van deze oorlog kan ons weer de nodige levenslucht verschaffen. Dat is enkel mogelijk door middel van diplomatie.'

Lees hier het gehele artikel.

Lees verder
Geen Europese wapens naar Soedan. Teken de petitie

Europa mag de oorlog in Soedan op geen enkele manier voeden. Teken dus net als vele anderen de petitie van Pax voor Vrede

De oorlog in Soedan duurt al meer dan twee jaar en heeft meer dan 150.000 burgers het leven gekost. Er is dringend behoefte aan een staakt-het-vuren en het toelaten van humanitaire hulp. De val van El Fasher is een bepalend moment. Dat dwingt tot een keuze. Soedanezen hebben geen behoefte aan nog meer steunbetuigingen. Wat nodig is, is bescherming, gerechtigheid en een einde aan elke vorm van betrokkenheid vanuit Europa die dit etnisch geweld voedt.

Onderzoek laat zien dat Europese wapens de gruwelijke oorlog in Soedan voeden. Ondanks een Europees verbod worden wapens via andere landen, zoals de Verenigde Arabische Emiraten, doorgeleverd aan strijdende partijen. Zo voeden Europese wapens het conflict. Nederland moet zich in Europees verband hard maken voor het aan banden leggen van deze wapenhandel.

Wij eisen dat de Nederlandse regering in Europa werk maakt van de volgende acties:

- Strengere wapenexportcontrole, zodat Europese wapens niet meer bij strijdende partijen in Soedan terecht komen 

- Bevriezing van Europese wapenexport naar landen die doorvoeren naar Soedan

- Inzet voor een volledig VN-wapenembargo tegen Soedan
Ondersteunen van internationaal onderzoek (o.a. Internationaal Strafhof) en vervolging van alle verantwoordelijken voor oorlogsmisdaden in Soedan

Lees verder

Agenda


Warning: implode(): Invalid arguments passed in /home/kerkenvrede/domains/kerkenvrede.nl/public_html/p/normal.php on line 90